No More Blue Tomorrows: Inland Empire ของ David Lynch

เมื่อ “Inland Empire” ของ David Lynch ออกฉายครั้งแรกในปี 2006 มันไม่เหมือนกับสิ่งอื่นใดที่อยู่รอบๆ อย่างที่รู้สึกได้ในช่วงหลายปี ทศวรรษที่ผ่านมา  ในการติดตามผลความสำเร็จเชิงพาณิชย์ที่สำคัญและเชิงพาณิชย์ของ “Mulholland Drive”

ลินช์ได้จุดไฟเผาทั้งประเพณีของการเล่าเรื่องตามแบบแผนและกฎหมายที่กำหนดไว้ของอุปกรณ์การสร้างภาพยนตร์ฮอลลีวูดทั้งหมด หลังจากช่วงเวลาอันยาวนานที่ “Inland Empire” ยากที่จะมองเห็น ทั้งในแง่ของการเข้าถึงและคุณภาพของภาพ ภาพยนตร์เรื่องที่สิบของเขาได้กลับมาสู่โรงภาพยนตร์ในรูปแบบรีมาสเตอร์ใหม่ มันให้ความรู้สึกล้ำหน้ากว่าที่เคย

ลักษณะที่ผิดปกติซึ่ง Lynch จัดเตรียม ผลิต และเผยแพร่ “Inland Empire” ได้กลายเป็นตำนานไปแล้ว แทนที่จะเตรียมบทภาพยนตร์แบบดั้งเดิมและพยายามหาทุนสำหรับเรื่องนี้ เขาเริ่มโดยการเขียนฉากสุ่มและมอบฉากเหล่านั้นให้นักแสดงได้แสดง

โดยไม่มีความคิดในเบื้องต้นว่าพวกเขาจะเข้ากันได้อย่างไร Lynch รู้สึกทึ่งกับความเป็นไปได้ที่วิดีโอดิจิทัลสามารถสร้างขึ้นในกระบวนการสร้างภาพยนตร์ ลินช์จึงหลีกเลี่ยงสต็อกฟิล์มและถ่ายทำทั้งหมดด้วยกล้องดิจิตอล Sony ที่มีความคมชัดระดับมาตรฐานในเชิงพาณิชย์

จากนั้น ในการต่อสู้กับอุปกรณ์สร้างภาพยนตร์ครั้งสุดท้าย ลินช์ไม่เพียงแต่จัดหาเงินทุนสำหรับการผลิตส่วนใหญ่ด้วยตัวเองเท่านั้น แต่ยังจัดการจัดจำหน่ายภาพยนตร์สามชั่วโมงของเขาด้วย

หลังจากการเปิดตัวที่เกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้าอย่างลึกลับระหว่างโสเภณีสาวที่รู้จักกันในชื่อ Lost Girl (Karolina Gruszka) กับลูกค้าในห้องพักในโรงแรมที่เคร่งขรึม ซึ่งทั้งคู่มีใบหน้าที่เบลอ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อหญิงสาวชาวโปแลนด์แปลกหน้า (Grace Zabriskie) กลับมาที่บ้านของนักแสดงสาว นิกกี้ เกรซ (ลอร่า เดิร์น) และสามีของเธอ ปิโอเทรก (ปีเตอร์ เจ. ลูคัส)

โดยอ้างว่าเป็นเพื่อนบ้านใหม่ของเธอ นิกกี้เพิ่งจะคัดเลือกบทบาทการกลับมาของเธอในละครประโลมโลกใต้เรื่อง “On High in Blue Tomorrows” คนแปลกหน้ายืนยันว่าเธอจะได้รับบทบาทในการสนทนาที่เริ่มต้นด้วยบันทึกแปลก ๆ และในไม่ช้าก็กลายเป็นเรื่องน่าตกใจพอ ๆ กับการสนทนาในปาร์ตี้ที่น่าอับอายระหว่าง Bill Pullman และ Robert Blake ใน “Lost Highway”

นิกกี้ได้รับบทบาทนี้ และแสดงประกบเดวอน เบิร์ก (จัสติน เธอโรซ์) นักแสดงที่มีชื่อเสียงในฐานะผู้ยั่วยวน Devon ได้รับคำเตือนจากคนของเขาว่าอย่าพยายามทำอะไรกับ Nikki เพราะกลัวว่า Piotrek ที่พูดน้อย แต่เห็นได้ชัดว่ามีพลังและอิทธิพลมากในฮอลลีวูดจะทำ การอ่านสคริปต์ครั้งแรกในเวทีเสียงถูกขัดจังหวะด้วยเสียงลึกลับ

แต่ใครก็ตามที่สร้างมันขึ้นมาสามารถหลบหนีได้โดยไม่มีใครสังเกตเห็น เมื่อถึงจุดนี้ ผู้กำกับภาพยนตร์ (เจเรมี ไอรอนส์) ตัดสินใจที่จะยกระดับกับดาราของเขาโดยแจ้งพวกเขาว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นบทภาพยนตร์ดั้งเดิมนั้นแท้จริงแล้วเป็นการสร้างภาพยนตร์โปแลนด์ที่สร้างจากเรื่องราวพื้นบ้านของชาวยิปซีที่ไม่เคยสร้างเสร็จเลยหลังจากทั้งสอง ดาราร่วมถูกสังหาร ทำให้เกิดข่าวลือว่าโปรเจ็กต์นี้ถูกสาป (“พวกเขาค้นพบบางสิ่ง … บางสิ่งในเรื่องนี้”)

ณ จุดนี้ สิ่งต่าง ๆ เริ่มแปลกในแบบที่ฉันปล่อยให้คุณค้นพบ (อันที่จริง หากคุณไม่เคยดูหนังเรื่องนี้มาก่อน) ส่วนหนึ่งเพื่อรักษาความประหลาดใจไว้ แต่ไม่มีการตรวจสอบใดที่จะหวังว่าจะได้สำรวจประเด็นเรื่องราวที่ดูเหมือนอธิบายไม่ได้ทั้งหมดและองค์ประกอบเฉพาะเรื่องในรายละเอียดที่เพียงพอจากระยะไกล

เราจำเป็นต้องมีหนังสือทั้งเล่มเพื่อทำเช่นนั้น (และมีหลายเล่มรวมถึงเอกสารล่าสุดจากนักวิจารณ์ Melissa Anderson) ถึงอย่างนั้น คุณอาจแค่เกาพื้นผิวของสิ่งที่ลินช์เสนอที่นี่เท่านั้น ฉันยอมรับว่าเมื่อฉันเห็นภาพยนตร์เรื่องนี้ครั้งแรกในงานฉายภาพยนตร์ในปี 2549 ฉันชอบมันมากพอแต่มันไม่ได้ลงทะเบียนกับฉันทั้งหมด ฉันเห็นมันอีกครั้งหนึ่งเดือนต่อมาและด้วยเหตุผลใดก็ตาม

มันก็คลิกกับฉันเป็นครั้งที่สอง ณ จุดนี้ ฉันจะวางมันไว้ข้าง “Eraserhead,” “Twin Peaks: Fire Walk with Me” และ “Mulholland Drive” ว่าเป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดของ Lynch แม้ว่าฉันจะอธิบายไม่ได้ว่าทำไมฉันถึงชอบมันมากเท่าที่ฉันทำ . ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยจินตภาพ ความคิด

และความกล้ามากจนคุณอาจคิดว่าสิ่งเดียวที่อาจขาดหายไปคือ Nastassja Kinski นั่งอยู่บนโซฟาอย่างลึกลับ ขณะที่กลุ่มผู้หญิงลิปซิงค์และเต้นรำไปกับ “Sinnerman” ของ Nina Simone ในบันทึกที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมด โปรดอยู่ในระหว่างการปิดเครดิต

เช่นเดียวกับภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ ของลินช์ที่เรียกว่า Los Angeles Trilogy, “Lost Highway” และ “Mulholland Drive” แนวคิดต่างๆ เช่น เวลา พื้นที่ และอัตลักษณ์ถูกลบล้างไปถึงจุดใน Inland Empire ที่จู่ๆ ตัวละครก็กลายเป็นคนอื่น สถานที่ และกรอบเวลาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเท่ากัน

และเมืองแห่งความฝันก็กลายเป็นค่ำคืนที่ไม่มีวันสิ้นสุดซึ่งดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่จะตื่นขึ้น ในภาพยนตร์ภาคก่อนๆ การแยกระหว่างความฝันกับโลกแห่งความจริงนั้นยากและรวดเร็วพอสมควร แม้ว่าจริงๆ แล้วอาจจะย้อนหลังได้เพียงเท่านั้น ที่นี่ Lynch ละเลงเส้นแบ่งทั้งสองในทางปฏิบัติตั้งแต่เริ่มต้น

ทั้งเชิงเปรียบเทียบและตามตัวอักษร อย่างหลังต้องขอบคุณการตัดสินใจของเขาในการถ่ายทำภาพยนตร์ด้วยวิดีโอดิจิทัล ทำให้ได้รูปแบบภาพที่คุ้นเคยและน่าอึดอัดอย่างผิดปกติ และทำให้คุณพยายามหาจุดยืนอยู่เสมอ

ปัญหาคือในขณะที่แนวทางโวหารนี้ทำให้เกิดช่วงเวลาที่น่าสยดสยอง

และน่าสยดสยอง แต่ก็ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างยากที่จะดูเป็นเวลาสามชั่วโมงที่มั่นคงในปี 2549 และในขณะที่ดีวีดีที่ตามมาที่ลินช์วางจำหน่ายนั้นน่าจะอยู่ในสภาพ ของศิลปะ ณ เวลานั้น ยังไม่ผ่านการทดสอบของเวลาอย่างแน่นอน

สำหรับการเปิดตัวใหม่นี้ Lynch และ Janus Films ได้ใส่ “Inland Empire” ผ่านกระบวนการรีมาสเตอร์ที่ยาวและมีรายละเอียดของส่วนประกอบเสียงและภาพ (Lynch ยังออกแบบเสียงที่ทำให้ขนลุกของภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย) เพื่อให้ได้การถ่ายโอน 4K ใหม่ แม้ว่าจะมีการปรับปรุงมากมายที่สามารถทำได้

เมื่อพิจารณาจากแหล่งข้อมูล แต่ดูเหมือนว่าจะดีเท่าที่จะเป็นได้ เมื่อ “Inland Empire” เวอร์ชันนี้ออกฉายบน Blu-ray (น่าจะผ่าน Criterion ซึ่งเคยทำงานอย่างหนักในภาพยนตร์ของ Lynch ไปแล้วหลายเรื่อง) ก็ควรที่จะพบเจอได้ค่อนข้างดี

ที่กล่าวว่าสองแง่มุมที่โดดเด่นอย่างแท้จริงของ ” Inland Empire ” ไม่จำเป็นต้องมีการปรับแต่งทางเทคนิคดังกล่าว อย่างแรกคือทิศทางของลินช์ ซึ่งทั้งคู่กล้าหาญอย่างเป็นทางการมากพอที่จะพาผู้ชมไปยังที่ที่พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะไป

และทำด้วยทักษะที่มากพอที่จะสะกดพวกเขาไว้ตลอดระยะเวลาที่ยาวขึ้นซึ่งไม่เคยรู้สึกนานนักเลยแม้แต่วินาทีเดียว อีกอย่างหนึ่ง ที่แม้แต่คนที่ไม่เห็นด้วยกับภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ยังเห็นด้วยอย่างง่ายดาย ก็คือการแสดงของลอร่า เดิร์น งานของเธอที่นี่เป็นการแสดงที่ตรงไปตรงมาซึ่งไม่เคยผิดพลาดเลยแม้แต่วินาทีเดียว

และไม่ใช่เพียงการแสดงที่ดีที่สุดในอาชีพที่โด่งดังของเธอเท่านั้น แต่ยังเป็นหนึ่งในการแสดงที่ดีที่สุดและเข้มข้นที่สุดสำหรับทุกคนในศตวรรษนี้ ลินช์เองมีชื่อเสียงโด่งดังในการรณรงค์เพื่อเสนอชื่อชิงรางวัลออสการ์ให้กับเธอโดยไปปรากฏตัวที่มุมถนนในแอล.เอ. พร้อมกับวัวตัวหนึ่ง เพื่อเป็นการเรียกความสนใจมาที่งานของเธอ กลเม็ดไม่ประสบความสำเร็จ เธอไม่ได้ให้คะแนนการเสนอชื่อ แต่ฉันจะแสร้งทำเป็นว่าด้วยความเคารพต่อ “Marriage Story” ว่านี่คือภาพยนตร์ที่เธอได้รับรางวัลออสการ์ของเธอ

“Inland Empire” เผชิญหน้ากับการสร้างภาพยนตร์เชิงพาณิชย์อย่างสมบูรณ์จนเมื่อถึงจุดสิ้นสุด ผู้ชมส่วนใหญ่จะสูญเสียจินตนาการถึงสิ่งที่เขาสามารถทำได้สำหรับการติดตามผล อันที่จริง มันยังคงเป็นคุณลักษณะที่ออกฉายในโรงภาพยนตร์ล่าสุดของเขาจนถึงปัจจุบัน (เขากลับมาดูโทรทัศน์อีกครั้งด้วยเสียงไชโยโห่ร้องอันยิ่งใหญ่กับการฟื้นฟู “Twin Peaks” ปี 2017 ของเขา แต่นั่นไม่ใช่ภาพยนตร์)

หากลินช์ไม่เคยสร้างภาพยนตร์เรื่องอื่นเลย “Inland Empire” ก็แข็งแกร่งพอๆ กับโค้งสุดท้ายอย่างแน่นอน อย่างที่ฉันสามารถจินตนาการได้ งานที่เป็นต้นฉบับอย่างแท้จริงซึ่งแสดงให้เขาเห็นถึงการจัดการกับแนวคิดที่ทำให้เขาหลงใหลตลอดอาชีพการงานของเขาในรูปแบบที่ใหม่และสร้างสรรค์

แต่ในฐานะแฟนหนังเรื่องนี้และผลงานของเขาโดยทั่วไป ฉันหวังว่าเขาจะมีโอกาสได้ทำโปรเจ็กต์อย่างน้อยหนึ่งโครงการเพื่อสร้างแรงบันดาลใจ สร้างความประหลาดใจ และทำให้ผู้ชมสับสนในระดับที่เท่าเทียมกัน ในช่วงเวลาที่ภาพยนตร์อเมริกันเรื่องสำคัญๆ ส่วนใหญ่เป็นเหมือนโฆษณาของเล่นยาวๆ หรือบันทึกข้อตกลงที่ถ่ายทำ เราต้องการให้ลินช์โยนประแจลิงอันรุ่งโรจน์อีกอันเข้าไปในเครื่องตอนนี้มากกว่าที่เคย

การบูรณะ “Inland Empire” แบบ 4K กำลังฉายในโรงภาพยนตร์บางแห่ง รวมถึงโรงละคร Music Box ของชิคาโกซึ่งเริ่มฉายในวันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ casevacanzanelsalento.com อัพเดตทุกสัปดาห์